Ὁ πατὴρ Πλακίδας συνθέτει, κατὰ τρόπο μοναδικό, στὸ πρόσωπό του τὴ διαύγεια καὶ νηφαλιότητα τοῦ γαλλικοῦ κλασικισμοῦ καὶ τὸ πνευματικὸ βάθος τῆς πατερικῆς διδασκαλίας και τοῦ ὀρθοδόξου ἡσυχασμοῦ.
Θα μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ πατρὸς Πλακίδα ἔχουμε ἕναν σύγχρονο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ταπεινὸ καὶ διακριτικό, ὁ ὁποῖος στὸν μυστικὸ χῶρο τῆς καρδίας του καλλιεργοῦσε τὸν σπάνιο μαργαρίτη τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγωνιοῦσε νὰ δώσει, μὲ ἀπόλυτη πιστότητα, τὴ μαρτυρία τῆς ἁγίας μας Παραδόσεως.
Το 1977, μετὰ ἀπὸ πνευματικὴ ἀναζήτηση πολλῶν δεκαετιῶν, ἀσπάστηκε τὴν Ὀρθοδοξία, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σίμωνος Πέτρας, στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τὸ 1978 ἐπέστρεψε στὴ Γαλλία, γιὰ νὰ ἱδρύσει τὸ μοναστῆρι τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου.